இந்த நோயை மட்டும் எவரும் ஏற்பதே இல்லை ;

தனக்கு இல்லாத நோயைப் பிறரிடம் கதைத்து

அனுதாபம் பெறத் துடிப்போர் கூட

மன நோயினை மட்டும் அறவே மறுப்பர்-

' உனக்குத்தான் மனநோய் , மருந்தை நீயே சாப்பிடு '

இது படித்தவர் படிக்காதோர் வேறுபாடின்றி

சிக்கித் தவிப்பவர்தம் தவறாத கூற்று;

இவர்களின் நிலைமை பரிதாபம் எனிலோ

நமது நடத்தையோ  அவர்க்கு புரியாத புதிர் !

ஒரு சின்னக் குழந்தையும் மோப்பம் பிடித்திடும்

தன் பார்வையாலேயே அளவும் எடுத்திடும் ;

சமூகத்தின் நாக்கு நாராசமாய்ச் சுழலும்

தன் பெயரையே கூட அவ்வில்லம் இழக்கும் ;

பெற்றோர் தினமும் நலிந்து சாவார்

எதிர் காலம் எண்ணித்  தவியாய்த் தவிப்பர் ;

வளர்ந்தும் குழந்தையாய்ச்  செய்வது அறியாது

ஏளன இலக்காய் வாழும் இவர்களை

பண்புடன் போற்றும் மையங்கள் வாழ்கவே !

------சந்திர கலாதர்