சூரியனே !

இது வசந்த காலம் !

கனவுகள் கைகோர்க்கும் காலம் அல்லவா ?

காலைகள் ஏன் பூத்ததும் வதங்கிப் போகின்றன ?

சற்று மென்மை கூட்டி மேன்மை சேர்க்கலாகாதா ?

எத்தகைய ' வில்லத்தனச் ' சிரிப்புகளும் இல்லாது

மௌனமாய்ச் ' சவுக்கடி' த்து

மேனியில் ஏன் சிவப்பு ' சிற்றாறு 'களை வரைகிறாய் ;

உப்பு நதிகளை உயிர்ப்பிக்கிறாய் , சொல் ?

இளங்காற்றைக் கொன்று போடுகிறாய் ?

காற்றில்லாக் காலை கழுத்தை நெரிக்கிறதே !

சுவர் நிழலில் தஞ்சம் புகினும்

வான் ஏறி நிழல் தின்று எனைக் கடிக்கிறாயே !

போ , வசந்த கால மாலைக்கே என் ' வாக்கு ' !

------சந்திர கலாதர்