குயிலே , நீ வெகு நாணம் உள்ள பறவையோ ?

இலைச் செறிவுகளில் உச்சாணிக் கொப்புகளில்

விழிகள் நோகவைத்துச் செருகி ஒளிகிறாய் -

ஆனால் பத்துத் திக்குகளும் திணறடிக்கும்

உன் ஓயாத ஒழியாத கூவல்களும் கொஞ்சல்களும்

காற்றைக் கதறடிக்கும் கத்தல்களும்

நாணத்தைப் பந்தாடி நலிந்திடச் செய்வதும் ஏன் ?-

உன் சிறு தொண்டையுள் வலிய புல்லாங்குழல்

வக்கணையாய்ச் செருகியது யார் சொல்வாய் ?

என் செவியின் ' ராடார் ' பதிவுகள் மீறி

எங்கிருந்து கூவுகிறாய் ? திகைப்பில் தவிக்கின்றேன் -

பம்பரமாய்த் தலை பத்து திக்கு சுழன்றிடினும்

பார்வை சிக்காது பதுங்குகின்றாய் பாவி !

தரை தட்ட மாட்டாயோ , வான சஞ்சாரியே ?

வசந்தம் முழுவதுமே தேடிக் களைத்து விட்டேன்;

கண்டபாடில்லை ;உன் எக்காளமும் நின்றபாடில்லை !

------சந்திர கலாதர்